Fusy z kawy - ekologiczny surowiec do produkcji materiałów termoizolacyjnych

Wartość opałowa 

Ilość ciepła jaką może dać nam materiał podczas  jego spalania nazywamy wartością opałową. - Ta właściwość spowodowała, że zaciekawiłam się samym odpadem, jakim są fusy z kawy - mówi na antenie Programu 1 Polskiego Radia dr inż. Ewelina Kłosek-Wawrzyn z Akademii Górniczego -Hutniczej w Krakowie. - Fusy z kawy są drobnoziarniste i mogą się spalać dzięki temu, że mają wysoką zawartość organiki w swoim składzie. Możemy ją uklasyfikować pomiędzy wartością opałową drewna a węgla - dodaje. 

Fusy z kawy mieszane są z gliną i dopiero podczas wypalania tych materiałów, fusy spalają się dając zysk nam energetyczny podczas procesu. - Czyli mniej ciepła, paliwa możemy zużyć podczas samego wytwarzania takiego materiału, ale również podczas spalania fusy (w miejscu, w którym były) pozostawiają nam pustki powietrzne, czyli pory, co w gotowym materiale przełoży się nam na jego właściwości termoizolacyjne - wyjaśnia ekspert. 

Parametry wytrzymałościowe materiału 

Pomysł na wykorzystanie fusów jako dodatku do gliny, przy produkcji porowatych materiałów ceramicznych, nie jest nowy, ale inżynierowie głowią się nad optymalizacją procesu, tak by materiał miał określone parametry termoizolacyjne i jednocześnie spełniał standardy odporności mechanicznej. - Pojawiały się publikacje na ten temat, natomiast badacze mogli wprowadzić do masy ceramicznej znikome ilości fusów z kawy. Ja tutaj modyfikuje proces standardowy, aby tych fusów wprowadzić jak najwięcej, ale żeby uzyskać akceptowalne parametry wytrzymałościowe materiału - tłumaczy dr inż. Ewelina Kłosek-Wawrzyn. 

Jak podkreśla ekspert zyskać można wysokie właściwości termoizolacyjne kosztem wytrzymałości. - Zakładamy, że nie budujemy wysokich budynków, tylko budynki 1 i 2 kondygnacyjne - wyjaśnia. 

W audycji również:

Polscy naukowcy odkryli i opisali nieznany dotąd gatunek pasożyta, występujący... w nosie żubra. Autorzy odkrycia - badacze z Uniwersytetu Gdańskiego i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie - zaznaczają, że badania parazytofauny związanej z gatunkiem zagrożonym mają szczególne znaczenie.

Żubr europejski to gatunek łożyskowca z rodziny wołowatych, rzędu parzystokopytnych. W roku 2013 światowa liczebność gatunku wynosiła 5249 osobników, z czego 1623 przebywało w hodowlach zamkniętych, a 3626 żyło w wolnych i w półwolnych populacjach. Żubr został opisany naukowo przez Karola Linneusza jako "Bos bonasus". Wyróżnia się dwa podgatunki: żubra nizinnego i żubra karpackiego.

Zobacz też:

Tytuł audycji: Eureka

Prowadzi: Dorota Truszczak 

Goście: dr inż. Ewelina Kłosek-Wawrzyn z(Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie), dr hab. Joanna Izdebska (Katedra Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii, Uniwersytet Gdański)

Data emisji: 29.03.2022 r. 

Godzina emisji: 19.30

mg/ans