Nie tylko "Mazurek Dąbrowskiego". Polskie hymny na przestrzeni lat

Data publikacji: 27.09.2022 08:41

Ostatnia aktualizacja: 27.09.2022 09:13

Ten tekst przeczytasz w 1 minutę

Józef Wybicki na tle fragmentu okładki broszury "Chant national polonais (Jeszcze Polska nie zginęła)" z 1829 roku, Autor - Polskie Radio/grafika na podstawie Polona.pl/domena publiczna

Najbliższe wydanie audycji "Wieczór z historią" poświęciliśmy polskim hymnom państwowym. W historii naszego kraju, jeszcze na długo przed tym, jak powstał "Mazurek Dąbrowskiego", pojawiło się wiele pieśni aspirujących do tego zaszczytnego miana.

275 lat temu, a dokładnie 29 września 1747 roku, urodził się Józef Rufin Wybicki, herbu Rogala - pisarz, polityk, wolnomularz i szambelan ostatniego króla Rzeczypospolitej Stanisława Augusta Poniatowskiego, znany nam przede wszystkim jako autor słów do "Mazurka Dąbrowskiego" - od 95 lat oficjalnego hymnu Polski. W tym roku – a dokładnie 10 marca – obchodziliśmy również okrągłą, dwusetną rocznicę jego śmierci.

To nagromadzenie dat skłania do poświęcenia tego odcinka „Wieczoru z historią” polskim hymnom. Bo pieśni, które pretendowały do miana naszego hymnu, było w przeszłości znacznie więcej. "Bogurodzica", "Gaude Mater Polonia", "Pieśń konfederatów barskich", "Warszawianka", wreszcie "Mazurek Dąbrowskiego" i "Rota". Pieśni, których słuchało się w Polsce w pozycji "na baczność", też było sporo, m.in. "Boże coś Polskę", "Pierwsza Brygada", "Czerwone maki na Monte Cassino". Jeśli do tego dołożymy pieśni "resortowe", np. "Morze, nasze morze" (hymn Marynarki Wojennej), "Marsz Polonii" (hymn emigracji), "Mury" i "Żeby Polska była Polską" (hymny Solidarności), "Wszystko, co nasze…" (hymn ZHP) itp. itd., to okaże się, że tych godnych pieśni było znacznie więcej. Warto też zauważyć nie zawsze udane próby wypromowania robotniczo-proletariackich hymnów ("Czerwony sztandar", "Gdy naród do boju…", "Ukochany kraj").