"God Save the King". Karol III koronowany na Króla Wielkiej Brytanii

Ceremonia koronacyjna odbyła się w monumentalnym Opactwie Westministerskim, a więc w budynku pełnym historii. - Cel był prosty: zbudować najwspanialszy kościół świata. Częściowo inspiracją są katedry francuskie. (...) Rozmiarami Opactwo ustępuje kościołom francuskim, ale ma bardzo bogato zdobione wnętrze - mówił w rozmowie z Adamem Dąbrowskim historyk tego miejsca. 

Współcześnie uroczystość nie jest zarezerwowana jedynie dla anglikanów. - List św. Pawła do Kolosan czytał Rishi Sunak, premier Wielkiej Brytanii i praktykujący hinduista. Gościem specjalnym był pierwszy minister Szkocji, Humza Yousaf, a więc praktykujący muzułmanin. Król ma oficjalnie tytuł obrońcy wiary chrześcijańskiej, ślubował na wierność protestanckiej religii i kościołowi anglikańskiemu - wyjaśniał dr Tomasz Niedokos z KUL-u.

Namaszczenie - moment tajemnego przeistoczenia

Najważniejszy moment całej ceremonii koronacyjnej nie ma jednak nic wspólnego z koroną nakładaną na skronie Karola III. Chodzi bowiem o namaszczenie, mające swoje tradycje biblijne. - Księga Królewska: kapłan Sadok i prorok Natan namaścili Salomona. W tej tradycji, z dala od naszych oczu, król Karol został namaszczony. W jakiś sposób przemienił się jego status - zwracał uwagę Adam Dąbrowski. 

Dr hab. Wojciech Lewandowski z Uniwersytetu Warszawskiego przyznał, że decyzja o tym, by mimo wielu dyskusji jednak nie pokazywać momentu namaszczenia, podjęta została w celu dbałości o duchowy nimb monarchy. - Monarcha łączy w sobie władzę świecką i władzę duchową. Łączność z siłami wyższymi jest mistycznym elementem, który powinien zostać tajemnicą - zaznacza. 

Królowi nałożono zbroję, stułę, złoty płaszcz koronacyjny, rękawicę i pierścień, a do rąk otrzymał jabłko i berło. Kulminacją było nałożenie przez Arcybiskupa Canterbury korony św. Edwarda. Waży ona ponad 2 kilogramy, co stanowi dla monarchy poważny wysiłek fizyczny.

YouTube/TVP Info

Rządzenie czy panowanie?

Elżbieta Królikowska-Avis zwróciła uwagę, że w przypadku Karola III powinniśmy mówić nie o rządzeniu, a o panowaniu. Jednocześnie jest wiele obszarów i istotnych ról, za które monarcha będzie odpowiedzialny. - Jest nie tylko głową monarchii parlamentarnej, nie tylko najwyższym dowódcą sił zbrojnych, nie tylko liderem kościoła anglikańskiego, ale również pierwszym ambasadorem w Wielkiej Brytanii - tłumaczy.