Krzysztof Zanussi: kino poważne ma swoją publiczność

Krzysztof Zanussi. Człowiek lubiący działać

Krzysztof Zanussi pracuje dużo i przyznaje, że bardzo lubi działać. Część swojego życia poświęcił filmowi, część teatrowi, reżyserując jednak głównie spektakle za granicą. Aktualnie gość Jedynki dużo czasu spędza, jeżdżąc z najnowszym filmem pt. "Liczba doskonała". - Tam, gdzie trafi do publiczności, trafia głęboko. A jednocześnie niechęć do tego filmu płynąca ze względów światopoglądowych też jest odczuwalna - podkreśla.

"Liczba doskonała" nie została przyjęta do konkursu na festiwalu w Gdyni. Dużym zainteresowaniem cieszy się jednak w mniejszych miejscowościach. Ludzie uczestniczą w seansach, rozumieją przekaz płynący z filmu. - Kino poważne ma swoją publiczność. Jak się popatrzy na ludzi, ten kraj jest dużo bogatszy, niż się wydaje z metropolitarnej perspektywy - analizuje rozmówca Martyny Podolskiej. 

TAK O FILMIE "LICZBA DOSKONAŁA" KRZYSZTOF ZANUSSI OPOWIADAŁ W "TRÓJCE":

Jak powinno wyglądać starcie idei?

Krzysztof Zanussi nie ma wątpliwości, że człowiek zawsze do czegoś dąży i przeciw czemuś się opowiada. Kwestią dyskusyjną pozostaje to, jaką postać owo starcie przybiera. - Jeżeli polega na tym, że ludzie "okładają się cepami", to nie jest to porywające. Ale jeśli mamy do czynienia ze ścieraniem się idei i argumentów, jeżeli to jest przekonywanie do swojej racji, to mamy do czynienia z tym, co jest najpiękniejsze w sztuce i w obcowaniu ze światem - tłumaczy. 

Krzysztof Zanussi w dialogu ze światem

Początkowe filmy Krzysztofa Zanussiego pełne były idealizmu. Reżyser podkreśla, że podejmowanie dialogu ze światem jest dowodem na to, że on sam w coś wierzy. - Jeżeli bym nie wierzył, to po co bym to robił? (...) Mam nadzieję, że nie stałem się jeszcze zgredem, który by na wszystko narzekał i mówił, że już nic nie warto. Twierdzę, że warto - przekonuje w Programie 1 Polskiego Radia. 

Czy sztuka proponuje lepszy świat?

Gość "Spotkania z ..." wskazuje, że świat, do tego by się rozwijać, potrzebuje marzeń i pragnień. - Wyczerpały nam się XIX-wieczne marzenia. Dziś podnoszą je politycy, mówiąc m.in. o równości. To wszystko są ideały w dużym stopniu osiągnięte. Pojawia się pytanie, o czym marzyć dalej. Ewentualnie jak zdiagnozować świat. (...) Sztuka konstatuje zło, ale nie proponuje marzeń, nie proponuje świata lepszego - podsumowuje. 

Czytaj również: