Polskie Towarzystwo Radiotechniczne. Jak wyglądały początki polskiej radiofonii?

Kiedy Polskie Towarzystwo Radiotechniczne rozpoczęło nadawanie?

"Tu Próbna Radiostacja Radionadawcza Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego, Warszawa, Polska. Długość fali 385 metrów" - taki komunikat 1 lutego 1925 roku wygłosił dyrektor spółki PTR, inż. Roman Rudniewski. Pierwszy program nadano ze studia przy ulicy Narbutta 29 w Warszawie. Przeszkód było wiele, od tremy prowadzących po nieustanny brak pieniędzy. W tych warunkach stacja pełniła rolę pioniera polskiej radiofonii. 

Jak wyglądały początki polskiej radiofonii?

O pierwszych dniach polskiej radiofonii opowiadał m.in. historyk radia, Maciej Józef Kwiatkowski. - Program szedł początkowo trzy razy w tygodniu. Najpierw przez pół godziny, później godzinę, wreszcie dwie godziny. 1 lutego 1925 roku rozpoczęto nadawanie codziennie i tę datę należy przyjąć za początek nadawania radiowych programów w Polsce - słyszymy w archiwalnym nagraniu. 

Dużą wagę przywiązywano do muzyki, choć w pierwszych dniach pracy PTR-owskiej rozgłośni występowali jedynie soliści. - Dopiero piątego dnia organizatorzy zaryzykowali występ przed mikrofonem Kwartetu Walentynowicza, po którym to występie mikrofon zapadł na dokuczliwą chrypę. (...) W pierwszych dniach regularnego nadawania wystąpili m.in. Wanda Wermińska, Kazimiera Niewiarowska, Aleksander Gruszczyński - wyliczał Kwiatkowski. 

Do kwietnia 1925 roku, przed mikrofonem wystąpiło 70 osób.

Radiowy teatr wyobraźni

Prawie od początku, radio nadawało słuchowiska "na żywo". 29 listopada 1925 nadano "Warszawiankę". Zastosowano efekty akustyczne, o których ówczesna prasa pisała tak: "Rytmiczne pocieranie szczotki ryżowej o dywan doskonale imitowało miarowy krok maszerującego oddziału wojska. Zaś tętent koni przeciągającego szwadronu ułanów wybornie oddawało uderzanie w pewnym rytmie dłońmi o kolana". 

Siłę radia w popularyzacji literatury szybko zauważyli pisarze i zaczęli w radiu występować. - Stacja PTR-owska nadawała pierwszą radiową powieść cykliczną. Alojzy Kaszyn czytał "Wierną rzekę" Stefana Żeromskiego. Nadano liczne wieczory poetyckie, a w jednym z nich (...) wiersz Jana Lechonia "Mochnacki" recytował młody student polonistyki, nazwiskiem Tadeusz Bocheński - opowiadał Maciej Józef Kwiatkowski. 

mg