Władysław Komar - wszechstronny kulomiot, medalista olimpijski

Władysław Komar urodził się w 1940 roku w Kownie. Jego ojciec startował w biegach płotkarskich, a matka pchała kulą. Kulomiot uwielbiał piłkę nożną; był także utalentowanym szczypiornistą, ale przede wszystkim skupiał się na boksie. Stoczył 76 walk; na lekkoatletykę przeszedł w 1959 roku, kiedy padł po potwornym nokaucie i dochodził do siebie kilka dni.

Najpierw sportowiec zdobył tytuł mistrza Polski w dziesięcioboju, a następnie wyspecjalizował w pchnięciu kulą. Na igrzyskach w Tokio (1964 r.) zajął dziewiąte miejsce. Cztery lata później, w Meksyku, był już szósty. Na kolejne igrzyska pojechał lepiej przygotowany i z pomysłem na siebie - podczas treningów pchał lżejszą kulą, w granicach rekordu świata, aby przeciwnicy nabrali respektu. W finale wszystkie siły włożył w pierwsze pchnięcie. Wynikiem 21,18 m, co było rekordem Polski, zapewnił sobie złoty medal i wprawił w osłupienie Amerykanów, którzy wygrywali w tej dyscyplinie na igrzyskach przez ostatnie 30 lat.

Po igrzyskach Władysław Komar osiągnął już tylko brąz na halowych mistrzostwach świata. Skupiał się na innych rzeczach. Był artystą estradowym: nagrywał piosenki i wystąpił m.in. w "Kilerze" Juliusza Machulskiego. Sportowiec zginął w wypadku samochodowym w 1998 roku. Śmierć poniósł również inny mistrz olimpijski - Tadeusz Ślusarski.