Oszczepnik Janusz Sidło - najwybitniejszy polski zawodnik w historii tej konkurencji

Janusz Sidło urodził się 19 czerwca 1933 roku w Szopienicach, w robotniczej rodzinie śląskiej. Swoją przygodę z lekkoatletyką zaczął, gdy miał 15 lat. Pierwszy z 14 tytułów najlepszego oszczepnika w kraju zdobył w 1951 roku.

Był pięciokrotnym olimpijczykiem. Wystąpił na imprezach w Helsinkach w 1952 roku, w Melbourne w 1956 roku, w Rzymie w 1960 roku, w Tokio w 1964 roku i w Meksyku w 1968 roku. 

Pierwszy występ, w Helsinkach, nie był dla Sidły udany - nie awansował do finału. Do Melbourne jechał w roli faworyta. Prowadził w konkursie, gdy zdecydował się pożyczyć swój oszczep innemu zawodnikowi. Ten, oszczepem Polaka, osiągnął 85,71 m, odbierając reprezentantowi Polski szanse na złoto (ostatecznie Sidło zdobył srebro). Wyczyn ten uważany jest za jeden z najpiękniejszych gestów fair play w historii olimpizmu.

W 1960 roku na igrzyskach olimpijskich w Rzymie Sidło uzyskał znakomity wynik - 85,14 m i wygrał eliminacje. Dzień później rezultat ten dałby mu olimpijskie złoto. Niestety, podczas rozgrzewki oszczep jednego z zawodników o mało nie trafił Polaka w twarz. Roztrzęsiony tym wydarzeniem Sidło zajął dopiero ósme miejsce, nie awansując do wąskiego finału.

Na igrzyskach olimpijskich w Tokio Sidło uplasował się na czwartym miejscu, a na imprezie w Meksyku - na siódmym.

Zawodnik zmarł 2 sierpnia 1993 roku.

W poprzednich audycjach: