Sławek Uniatowski o albumie "Uniatowski": cieszę się, że zrobiłem tę płytę po swojemu

Wokalista, kompozytor, aktor, autor tekstów i multiinstrumentalista Sławomir Uniatowski naukę gry na instrumentach klawiszowych rozpoczął w dzieciństwie. Był samoukiem. Gdy był nastolatkiem występował w różnych zespołach, grywał w pubach i klubach. Brał udział w lokalnych konkursach.

W 2005 roku był uczestnikiem telewizyjnego talent show "Idol". Dotarł do finału, zajął drugie miejsce. W 2008 roku założył zespół Uniatowski Project. Angażował się w różne projekty muzyczne, można go było posłuchać na różnych festiwalach. Współpracował z Marylą Rodowicz czy Zbigniewem Wodeckim.

To album bliski memu sercu

W audycji "Muzyczna Jedynka" Uniatowski przyznał, że przez dekadę od sukcesu w "Idolu" tkwił niejako w stagnacji, ponieważ nie chciał nagrywać płyt, jakich od niego oczekiwała wytwórnia. - Potem wystrzeliłem, poznałem fajnego menadżera, z którym jestem do dziś. Działamy - powiedział gość Anny Will.

W 2018 roku artysta wydał swoją pierwszą płytę pt. "Metamorphosis". Wydawnictwo promował singiel "Każdemu wolno kochać". - Lubię ten album - podkreślił Uniatowski, jednocześnie dodał, że obecnie bliższy jego sercu jest nowy projekt - druga płyta pt. "Uniatowski", która miała swoją premierę w październiku.

- Ten album był już wcześniej w zasadzie nagrany, ale stwierdziłem, że trzeba to jednak zrobić inaczej. Wyrzuciłem wszystko do kosza i zrobiłem od nowa, po swojemu. Nagrałem większość instrumentów, zaaranżowałem samodzielnie materiał i wyprodukowałem - opisał Unitowski.

- Na początku bardzo się bałem, nie byłem siebie pewien. Niespecjalnie miałem też wsparcie. Koledzy mi powtarzali: daj to profesjonalistom. Ciężko jest jednak wytłumaczyć komuś, czego się dokładnie oczekuje. Jestem bardzo zadowolony z tego albumu. Cieszę się, że zrobiłem to po swojemu. Jeśli się komuś coś nie spodoba, ma jakieś "wąty", to spokojnie może mnie za to obwiniać - powiedział.  

Inspiracje można czerpać zewsząd

Na albumie "Uniatowski" znalazły się ballady ("Naiwna", "Wielkie Słowa", "Bezcieleśni", "Koniec Świata") i utwory dynamiczne ("Lie to Me", "Drinking About You", "Messed Around", "Take You by the Hand", "Down the Shore", "Gdy Płonie Świat", "Wielki Błękit", "Zanim"), zagrane i nagrane w duchu lat 70 i 80. Teksty napisali Janusz Onufrowicz, Jacek Cygan oraz sam Uniatowski w kooperacji z Tomkiem Organkiem, Robertem Amirianem i Tomkiem Skierczyńskim.

"Wpływ na muzyczny charakter albumu miały bajki wytwórni Walta Disneya, wrażliwość muzyczna Ennio Morricone, Angelo Badalamentiego, Hansa Zimmera i Johna Williamsa, najwybitniejsi producenci, zespoły muzyczne i muzycy tacy jak Quincy Jones, David Foster, Sting, Stevie Wonder, Simply Red, Sade, John Mayer i całe dobro muzyczne, które chłonąłem przez całe życie" - czytamy w opisie płyty.

W audycji "Muzyczna Jedynka" Uniatowski powiedział, że jego zainteresowanie muzyką zaczęło się od Ennio Morricone (przyznał, że jego wielkie marzenie, to tworzenie muzyki filmowej). - To dało mi wrażliwość muzyczną - zaznaczył, jednocześnie wskazał, że od kiedy pamięta zawsze kochał lata 80.

- Jestem dzieckiem Depeche Mode, Tears For Fears, Talk Talk, Dead Can Dance, The Sisters of Mercy. Ambitniejszego popu, muzyki alternatywnej tamtych lat. To miało na mnie wpływ. Na karaoke śpiewałem utwory od ABBY do ZZ Top, od A do Z. Trzeba próbować różnych rzeczy, by wyciągnąć coś ciekawego dla siebie. Kocham muzykę elektroniczną, lubię dobre techno, dance, trance, trip hop, jungle, uwielbiam drum'n'bass. Nawet czasem disco polo jest takie zabawne, że znajdę w nim coś ciekawego. Można czerpać zewsząd - stwierdził.

kk