Andrzej Waligórski. Mistrz celnej puenty i subtelnego humoru

"Andrzej nas zauważył" 

Radiowy magazyn rozgrywkowy "Studio 202" został stworzony pod koniec 1956 roku przez pracowników Polskiego Radia we Wrocławiu, aktorów i artystów kabaretowych. Jedynym z inicjatorów był Andrzej Waligórski, a na przestrzeni lat do zespołu redakcyjnego dołączyli m.in. Ewa Szumańska, Jan Kaczmarek, Włodzimierz Plaskota, Jerzy Skoczylas i Leszek Niedzielski. - Tak właściwie to Andrzej nas zauważył, jak chodziliśmy od studia do barku po długich radiowych korytarzach - wspomina w rozmowie z Małgorzatą Raduchą Leszek Niedzielski. - Nagrywaliśmy 10-minutowe magazynki, które się nazywały "Kabaret Elita" i tam mieliśmy raz w tygodniu improwizowane  rozmowy i piosenki. Raz na dwa tygodnie zbieraliśmy się w studiu we Wrocławiu i wysyłaliśmy 10-minutowe taśmy do Warszawy do Programu 3 i wtedy Andrzej nas zauważył i zaproponował w 1973 roku udział w audycjach "Studia 202" - opowiada gość Jedynki. 

Twórcza osobowość Andrzeja Waligórskiego 

Andrzej Waligórski odszedł 30 lat temu (10.05.1992), pozostawiając po sobie liryczną, uśmiechniętą część własnej duszy, własnego talentu. Urodził się w październiku 1926 roku w Nowym Targu, a jego rodzice silnie związani byli z polskimi Kresami, terenami z centrum we Lwowie. To w dzieciństwie pierwszy raz zetknął się z audycjami radiowymi - tymi w pogodnym charakterze – jak choćby wspominana przez niego z nostalgią "Wesoła Lwowska Fala".  Po wojnie, po śmierci ojca, przenosi się wraz z matką i siostrą do Jawora koło Legnicy na Dolnym Śląsku. Próbował kilku kierunków studiów, lecz z powodu różnorodności zainteresowań rzucał je, szukając kolejnych inspiracji.

Sam o sobie mówił, że jest przede wszystkim tekściarzem. Zasłynął jako twórca tekstów piosenek wykonywanych między innymi przez Tadeusza Chyłę i Olka Grotowskiego z Małgorzatą Zwierzchowską. 

- Andrzej był znany z piosenek, które były wykonywane m.in. przez Tadeusza Chyłę, napisał wiele ciekawych piosenek - mówi Leszek Niedzielski. - Był pierwszoplanową postacią we Wrocławiu, jeżeli chodzi o satyrę, kabaret i radio - podkreśla. 

źródło: Agencja Muzyczna Polskiego Radia/Youtube 

Satyra w czasach PRL-u 

Jak wyjaśnia Leszek Niedzielski, w czasach PRL-u głównym celem było obejście obowiązującej wtedy cenzury i przekazanie publiczności w swoich występach "zakamuflowanych rzeczy". - Wiadomo było, kiedy publiczność chwyta i śmieje się z jakiegoś dowcipu, a czasami zdarzało się, że cenzor tego nie chwytał - opowiada. - Cenzor ingerował czasami w nasze magazynki, które wysyłaliśmy do radia, wtedy zdarzały się sytuacje, że trzeba było coś wyciąć z nagrania - wspomina. 

Czytaj także: 

Tytuł audycji: Czas pogody

Prowadzi: Zbigniew Krajewski 

Rozmawiała: Małgorzata Raducha

Data emisji: 8.05.2022 r. 

Godzina emisji: 10.28

ans