|

Piosenki odwołujące się do wprowadzenia stanu wojennego

Data publikacji: 13.12.2022 13:12

Ostatnia aktualizacja: 13.12.2022 13:12

Ten tekst przeczytasz w 1 minutę

Stan wojenny. Na zdjęciu samochód Milicji Obywatelskiej - rekonstrukcja wydarzeń, Autor - Tomasz Bidermann / Shutterstock.com

W audycji "Wieczór z historią", piosenki, pieśni, songi odwołujące się do wprowadzenia stanu wojennego w Polsce przez gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Utwory sprzed 41 lat, ale i napisane współcześnie.

W audycji usłyszeliśmy m.in. "Szachy", "Balladę Grudniową", "Balladę o Czterech Ścianach", "Solidarność" w wykonaniu Marka Grechuty czy "Konspiratorów", którą zaśpiewał Leszek Czajkowski.

41. rocznica wprowadzenia stanu wojennego

41 lat temu, w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r., wprowadzono stan wojenny. Władzę w Polsce przejęła junta wojskowa pod przywództwem gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Celem reżimu komunistycznego było zniszczenie wielomilionowego ruchu "Solidarności". Wojskowy zamach stanu kosztował życie co najmniej kilkudziesięciu Polaków.

Powstanie NSZZ "Solidarność" stanowiło wyłom w systemie komunistycznym. Przez wielu zachodnich komentatorów zostało uznane za bezkrwawą rewolucję. Na Kremlu utworzenie "Solidarności" uznano za "klęskę polskich towarzyszy", która miała zostać naprawiona wszelkimi dostępnymi środkami. Już 3 września 1980 r. władze sowieckie przygotowały wskazówki dla nowego kierownictwa PZPR. Zalecano "przygotowanie kontrataku", którego celem miał być "powrót na utracone pozycje w klasie robotniczej". Założeniem ZSRS było zniszczenie ruchu "Solidarności" siłami polskich komunistów.

Czytaj również:

Na podstawie dekretu o stanie wojennym zawieszono podstawowe prawa i wolności obywatelskie, wprowadzono tryb doraźny w sądach, zakazano strajków, demonstracji, milicja i wojsko mogły każdego legitymować i przeszukiwać obywateli. Wprowadzono godzinę milicyjną od godz. 22 do 6 rano, a na wyjazdy poza miejsce zamieszkania potrzebna była przepustka. Korespondencja podlegała oficjalnej cenzurze, wyłączono telefony, uniemożliwiając m.in. wzywanie pogotowia ratunkowego i straży pożarnej. Większość najważniejszych instytucji i zakładów pracy została zmilitaryzowana i była kierowana przez ponad 8 tys. komisarzy wojskowych. Zawieszono wydawanie prasy poza „Trybuną Ludu” i „Żołnierzem Wolności”. Zawieszono działalność wszystkich organizacji społecznych i kulturalnych, a także zajęcia w szkołach i na wyższych uczelniach.