Ernest Bryll wydał kilkanaście zbiorków poetyckich. Był autorem dramatów, powieści, opowiadań, widowisk muzycznych: śpiewogry, oratorium wigilijnego i pastorałek. Muzykę do jego utworów pisali: Jacek Zieliński, Katarzyna Gaertner i Włodzimierz Korcz. Był również autorem widowisk TV i musicali dla dzieci. Jego najbardziej znane widowiska muzyczne to "Na szkle malowane" i "Po górach, po chmurach"
Piosenką zainteresował się w 1965 roku. Był autorem tekstów utworów z repertuaru Dwa Plus Jeden, Haliny Frąckowiak, Jerzego Grunwalda, Edwarda Hulewicza, Czesława Niemena, Krystyny Prońko i Maryli Rodowicz.
Laureat wielu nagród w dziedzinie kultury. Przez cztery lata był dyrektorem Polskiego Instytutu Kultury w Londynie. Od 1978 do 1983 r. kierownik artystyczny zespołu filmowego Silesia w Katowicach. Po rozwiązaniu tego zespołu został doradcą literackim zespołu filmowego "Oko". Później wyjechał do USA, gdzie przedstawił serię wykładów i seminariów na licznych amerykańskich uniwersytetach. W latach 1991-95 był ambasadorem Polski w Irlandii.
Pisarz piosenką zainteresował się w 1965 roku. Jest autorem tekstów z repertuaru Dwa Plus Jeden,Haliny Frąckowiak, Jerzego Grunwalda, Ewarda Hulewicza, Czesława Niemena, Krystyny Prońko i Maryli Rodowicz. Z okazji 80. urodzin pisarz był gościem Marcina Kusego w audycji "Muzyczna Jedynka".
Początki kariery
Ernest Bryll jako poeta debiutował w 1958 roku "Wigiliami wariata", popularność przyniósł mu trzeci tomik poezji "Twarz nieodsłonięta" z 1963 roku. Był również prozaikiem, dramaturgiem, autorem sztuk scenicznych, oratoriów, musicali i programów telewizyjnych. Tłumaczył z języka irlandzkiego, czeskiego, jidisz. Przez wiele lat był krytykiem filmowym, pracował jako kierownik literacki Teatru Telewizji, a także jako szef lub kierownik literacki kilku zespołów filmowych oraz autor audycji telewizyjnych dotyczących kultury.
W latach 1974-1978 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Kultury Polskiej w Londynie. Po powrocie do Polski na pewien czas związał się ze Śląskiem: m.in. wykładał na wydziale filmu Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
Czytaj również:
PAP/IAR/ans/wmkor