Spektakl "Melodramat" nagrodzony w Krakowie. Smolar: współuzależnienie to rodzaj zaburzenia

"Melodramat" nagrodzony podczas Boskiej Komedii

Spektakl "Melodramat" z Teatru Powszechnego w Warszawie podczas zakończonego w sobotę (16.12) Festiwalu Teatralnego Boska Komedia zdobył trzy nagrody. Za reżyserię (Anna Smolar), za najlepszą rolę kobiecą (Anna Ilczuk) i za najlepszą rolę męską (Andrzej Kłak). Choć punktem wyjścia stała się tu doskonale znana proza Marka Hłaski i filmowa adaptacja autorstwa W.J. Hassa, tym razem twórcy opowiedzieli historię z kobiecego punktu widzenia.

Czym jest współuzależnienie?

Anna Smolar podkreśla, że w spektaklu zarówno Kuba, jak i Krystyna są postaciami archetypicznymi. - Zauważyłam, jak trudno przesunąć tę uwagę. Wszyscy chcą rozmawiać o Kubie, omawiać jego problemy, skłonności i wybryki. Mało kto chce stworzyć przestrzeń dla Krystyny - zaznacza. Zwraca w tym miejscu uwagę na problem współuzależnienia, nie ograniczający się jednak do pozostawiania w relacji z osobą będącą np. alkoholikiem.

Rozmówczyni Martyny Podolskiej zwraca uwagę na problem współuzależnienia od gniewu w miejscu pracy czy na problem współuzależnienia od zaburzeń odżywiania swojego dziecka. - Droga Krystyny mogłaby wyglądać inaczej, gdybyśmy wszyscy jako członkowie społeczeństwa mieli trochę większą wiedzę, czym jest współuzależnienie. To istnieje. To jest pewien syndrom. Rodzaj zaburzenia, który rządzi się swoimi prawami - tłumaczy.

Fb/Boska Komedia

Jak szukać wsparcia we współuzależnieniu?

Reżyserka zauważa, że fachowym ujęciu o współuzależnieniu mówi się jako o "kondycji bycia martwym za życia". Jednocześnie wskazuje na to, że od początku założeniem twórców było powściągać emocje na scenie. - Od początku założyliśmy sobie, że nikt nie będzie grał pijanego. To bardzo zasłania to, co rozgrywa się między ludźmi. Od początku chcieliśmy unikać obrazu człowieka z butelką, artefaktów stających się kolorytem - analizuje. Anna Smolar chciała pokazać dramat rozgrywający się w gestach, półzdaniach i sytuacjach, które pozornie mogą wydawać się banalne. 

Gdzie są granice sztuki?

W Narodowym Starym Teatrze w Krakowie niedawno odbyła się premiera innego przedstawienia Anny Smolar. To "Joga" na podstawie autobiograficznej powieści Emmanuela Carrère'a. Pokazany tu związek również zdaje się opierać na współuzależnieniu pisarza od obecności i emocjonalnego wsparcia żony. - Ta relacja oparta jest na autentycznej sytuacji - precyzuje gość "Kulturalnej Jedynki". 

W przedstawieniu pokazany jest obraz uwikłania w relację. - W momencie, kiedy ten związek się kończy, nagle pewien pakt miłosny już nie jest możliwy. Pisarz właściwie zamienia osobę ukochaną w postać i opowiada ją według własnych praw, nie szanując jej potrzeb. Zadajemy pytania o etyczność. To problem z widzeniem granic, z szanowaniem tego, że drugi człowiek nie może być zawłaszczany przez sztukę - podsumowuje. 

YouTube/Narodowy Stary Teatr Live