"Ptaki" Samanty Schweblin. Opowiadania pełne wyrafinowanej grozy

O czym są opowiadania z tomu "Ptaki"?

Panny młode masowo porzucane na pustkowiu, pan Syrena, dziewczynka jedząca żywe ptaki czy mężczyzna starający się dostać do gangu morderców. To tylko niektórzy bohaterowie przewijający się przez karty tomu opowiadań "Ptaki" argentyńskiej autorki Samanty Schweblin. - Jest w tych opowiadaniach lekki obłęd, a także humor. Czasem czarny - analizuje Magdalena Mikołajczuk. 

Jaki nastrój tworzy Samanta Schweblin?

Zdaniem prowadzącej audycję, "Ptaki" to doskonała propozycja dla osób lubiących w literaturze zaskoczenia, niepewność i sporą dawkę wyrafinowanej grozy. Książkę przetłumaczył Tomasz Pindel, który był gościem "Moich książek". - Kiedy po raz pierwszy czytałem ten tom, było lekkie zderzenie na zasadzie "co tu się dzieje?". Jednocześnie pojawia się dyskretna niesamowitość, potrafiąca nieźle sponiewierać - analizuje.

Dodaje, że opowiadania z tomu ciężko streścić z uwagi na zbudowaną w nich atmosferę. Znakiem rozpoznawczym samej Samanty Schweblin jest "zawieszenie pointy". - To nie są typowe pointy, gdzie w ostatnim zdaniu wydarza się coś, co kompletnie rozbija porządek. My się spodziewamy, że coś nastąpi choć do końca nie mamy pewności. To budzi niepokój - zwraca uwagę Tomasz Pindel. 

Czytaj też:

Dlaczego warto czytać krótkie formy?

W prozie Samanty Schweblin nie ma zbędnych zdań. Wszystko zbudowane jest bardzo precyzyjnie. Jednocześnie Tomasz Pindel zwrócił uwagę na wyjątkowość opowiadania jako gatunku samego w sobie. - Uważam, że nic tak nami nie wstrząśnie, jak perfekcyjnie skonstruowane opowiadanie, które możemy pochłonąć, zazwyczaj, przy jednej lekturze - podsumowuje w rozmowie z Magdą Mikołajczuk. 

Fb/Wydawnictwo PAUZA

W audycji również:

Zuzanna Fruba o swojej książce "Czmych, czyli na tropach figuranta"

Na podstawie rodzinnej korespondencji autorka opisuje historię swojego ojca, który w roku 1982, gdy ona miała trzy lata, uciekł z Polski. Kilka lat później zginął w wypadku samochodowym w Nowym Jorku. Plotki głosiły, że był amerykańskim agentem.

Listy pisane przez najbliższych pokazują czas stanu wojennego z domowej perspektywy, codzienne uciążliwości i tamte tragiczne dylematy. Widać, jak polityka niszczy szczęśliwą rodzinę. Autorka sprawdza też prawdziwość plotki, że ojciec był amerykańskim agentem. Rozmawia z ludźmi, którzy go znali, przytacza donosy przechowane w Instytucie Pamięci Narodowej.

Czytaj także: