Kazimierz Przerwa-Tetmajer. W jaki sposób skazano go na zapomnienie?

Kazimierz Przerwa-Tetmajer zmarł 18 stycznia 1940 roku w Warszawie. Był poetą i prozaikiem, jednym z wybitnych przedstawicieli Młodej Polski. Był synem Adolfa Tetmajera, uczestnika powstania styczniowego i jego drugiej żony - Julii. Był też przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera.

Poeta kojarzony z Młodą Polską. Reszta twórczości zapomniana?

- Jego twórczość jest bardzo wszechstronna, ale niestety (został - red.) skazany na zapomnienie. Jest "szkolnym" poetą i zawsze w programach szkolnych wskazywało się na Kazimierza Przerwę-Tetmajera jako na wzorcowego poetę młodopolskiego, zapominając, że jego twórczość jest bardziej złożona i skomplikowana, a on sam nie sprowadza się do roli tylko poety młodopolskiego - komentuje prof. Maria Jolanta Olszewska z Uniwersytetu Warszawskiego, wydawczyni dramatów Kazimierza Przerwy-Tetmajera.

Pisał najpiękniejsze wiersze o Tatrach

Kazimierza Przerwa-Tetmajer napisał m.in. jedne z najpiękniejszych wierszy w polskiej literaturze o Tatrach. - Nikt tak jak Tetmajer, nie potrafił niuansować gór. One pokazane są w technice impresjonistycznej i są zmienne. To jest feeria barw, świateł, wiatru i powietrza. To są Tatry, które śpiewają i grają. Są nie tylko przedmiotem kontemplacji estetycznej, ale również budzą głębszą refleksją, tzn. taką egzystencjalną, ponieważ w Tatrach myśli się o życiu i śmierci. Wprowadził też gwarę tatrzańską do poezji - opowiada prof. Maria Jolanta Olszewska.

Jak prof. Maria Jolanta Olszewska wspomina jeszcze Kazimierza Przerwę-Tetmajera? O tym w nagraniu.

Zobacz także:

DS