Ostatnie pożegnanie Andrzeja Matula. Dziennikarz spoczął na Starych Powązkach

Z Polskim Radiem związany był od 1972 roku, a z Programem 1 Polskiego Radia - od 1973. Był autorem, współtwórcą i prowadzącym najpopularniejsze audycje: "Sygnały dnia", "Lato z Radiem" i "Cztery pory roku". Dużą nowością w latach 70. XX wieku było pojawienie się audycji na żywo. W jednym z archiwalnych wywiadów możemy usłyszeć wspomnienie autorstwa Andrzeja Matula, w którym przekonuje, że był to pewnego rodzaju powrót do tradycji radiofonii. - Sięgaliśmy do początków radia. Przed wojną radio było "żywe". Siedział spiker, przychodzili artyści, którzy grali na skrzypeczkach i innych instrumentach. Od czasu do czasu przychodził ktoś ciekawy, który coś tam opowiadał - mówił wówczas Matul.

Równocześnie realizował się jako lektor. Jego głos można usłyszeć m.in. w "Tylko dla orłów", "Liście Schindlera" czy "Imieniu Róży". - Spotykam młodych ludzi, którzy mówią, że wychowywali się na mojej "Ulicy Sezamkowej" czy moim "Muppet Show" - opowiadał.

Andrzej Matul. Radiowa legenda i erudyta

Andrzej Matul otrzymał wiele nagród, m.in. prestiżowy "Złoty Mikrofon" czy tytuł "Mistrza Mowy Polskiej". Uczył adeptów dziennikarstwa, zawsze służył cennymi radami. - Dla mojego pokolenia to była legenda. Szkolił ze wszystkiego. Nie tylko z tego, aby mówić poprawnie po polsku. Dbał o modulację zdania, o stylistykę, o to, żebyśmy wiedzieli, co i komu chcemy przekazać - mówi dziennikarka Programu 1 Polskiego Radia Sława Bieńczycka.

Anna Stempniak dodaje, że Andrzej Matul uczył miłości i szacunku do rozmówcy. Sam był erudytą, o bardzo szerokich zainteresowaniach. - Właściwie znał wszystkich artystów, pisarzy, śpiewaków, baletmistrzów. Kochał teatr, więc znał wszystkich aktorów, reżyserów. Miałam takie wrażenie, że nawet jeśli nie chciało im się przychodzić, to kiedy zaprosił ich Andrzej Matul, to przyszli - podsumowuje Anna Stempniak na antenie Programu 1 Polskiego Radia.

Pogrzeb rozpoczął się we wtorek (27.12) o godz. 13 mszą świętą w kościele środowisk twórczych przy placu Teatralnym w Warszawie. Andrzej Matul został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie.