Czesław Niemen nieoczywisty. Artysta we wspomnieniach Natalii Niemen

Czesław Niemen, a właściwie Czesław Wydrzycki, jest jednym z najważniejszych wokalistów i muzyków polskich XX wieku. 1 lipca 1962 roku został laureatem Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Początkowo koncertował z grupą Czerwono-Czarni, później z Niebiesko-Czarnymi.

Z czasem poznał popularyzatora rock'n'rolla w Polsce, Franciszka Walickiego, który organizował występy, i przekonał go, by latynoskie piosenki śpiewane pomiędzy utworami grupy zastąpić repertuarem "bigbitowym". Na I Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1963) zaśpiewał "Wiem, że nie wrócisz". Za namową Walickiego i jego żony piosenkarz przyjął pseudonim "Czesław Niemen".

Jego najstarsze zachowane utwory - "Ave Maria no Morro", "Malaguena Salerosa", "Piosenka tyrolskich górali" oraz przebój Gene'a Vincenta "Keep It a Secret" - pochodzą z 1962 roku. Do jego największych przebojów należą m.in. "Dziwny jest ten świat", "Sen o Warszawie", "Płonąca stodoła" i "Dolaniedola". 

Źródło: Polskie Nagrania/YouTube

Natalia Niemen - trudno być dzieckiem Niemena

- To bardzo trudne być dzieckiem Niemena. Nie chodzi o to, że dźwigam bagaż taty. Dźwigam bagaż hejtu i deprecjonowania mnie. Mam trudniej, ponieważ ludziom się wydaje, że córka Niemena ma lepiej. Roztaczają wizję co do miejsca i warunków mieszkania, które totalnie nie pokrywały się z prawdą - przyznaje artystka w rozmowie z Kamilem Wicikiem. - W Polsce mam bardzo dużo hejterów, szczególnie to są fani Niemena. Znam swoją wartość, wiem, jakim jestem muzykiem, do tego maluję, i przyzwyczaiłam się, że wielu ludziom złej woli to się nie podoba. Ludzie dobrej woli po prostu są ciszej - dodaje gość "Muzycznej Jedynki".

Czesław Niemen prywatnie

- To był taki normalny człowiek, z wieloma wadami. Był tak jak ja Wodnikiem, a Wodniki są bardzo dziwne. Miał swoje poczucie humoru, prześmiewcze, lubił ironizować. To, czego nie mówił na zewnątrz, mówił w domu - opowiada Natalia Niemen i dodaje, że na jej ojca wielu patrzy jak na posąg. - Rzeczywiście tak się prezentował. Miał siłę ducha, aurę, ale rodzina widziała go jako normalnego człowieka - dodaje.

Czytaj także:

Wieczny poszukiwacz

Pod względem artystycznym Czesław Niemen prowadził nieustanne poszukiwania. Nie chciał tworzyć wciąż tego samego. Przejawiało się to w jego muzyce - ostatni album artysty: "Spod chmury kapelusza", nie został ciepło przyjęty. - Był bardzo rozgoryczony. Dla niego to był ogromny cios. Niestety artysta, szczególnie takiej klasy, robi trudną sztukę, bo ma pewność, że to jest potrzebne. (...) Podziwiam też tatę, że wziął się za to - wspomina gość radiowej Jedynki.

Źródło: Natalis Official/YouTube

- Ojciec nie cierpiał tego, że ludzie go łączą z przebojami sprzed 60-paru lat. To oczywiście było bardzo nowatorskie jak na tamte czasy. Ale zawsze akcentuję dekadę lat 80., 90. i później. Dla mnie to jest prawdziwy Niemen: wielki kompozytor, wybitny poeta, który przy okazji znakomicie śpiewa, jest multiinstrumentalistą, aranżerem, producentem dźwięku, wszystkim - ocenia artystka i przypomina, że Czesław Niemen tworzył również poezję. - Współpracował z czasopismami "Tylko Rock" i "Teraz Rock", i tam fani mieli kontakt z jego poezją. Tam były też felietony. Bardzo drga mi to, co ojciec pisał. Decydenci nie chcieli tego puszczać i promować. Dlatego mam potężny imperatyw, żeby właśnie to nosić.