Mario Vargas Llosa żegna się z pisaniem powieści. Co stworzył na sam koniec?

"To dla pani ta cisza" to najnowsza i jednocześnie ostatnia powieść Mario Vargasa Llosy, autora takich książek jak: "Rozmowa w Katedrze", "Miasto psów", "Pantaleon i wizytantki", "Ciotka Julia i skryba".

- Ostatnia powieść nie dlatego, że Mario Vargas Llosa zmarł, bo żyje. Tylko dlatego, że na końcu książki sam daje do zrozumienia, że teraz przed nim jest już tylko książka o Sartrze, francuskim filozofie. Natomiast powieści już nie będzie pisał - wyjaśnia Magda Mikołajczuk, dziennikarka Jedynki.

Zwodnicza książka Llosy

Akcja książki "To dla pani ta cisza" rozgrywa się w zaułkach Limy na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. Historia opowiada o pasji, namiętności i pogoni za marzeniami, a to wszystko w otoczeniu kreolskiej muzyki, będącej peruwiańską muzyką ludową, która tętni przez całą powieść.

Bohaterem powieści Llosy jest badacz muzyki kreolskiej i dziennikarz, który w pewnym momencie słyszy grę jeszcze nieznanego, młodego i genialnego gitarzysta. Muzyk wkrótce zmarł, a główny bohater postanowił napisać o nim książkę. Początkowo miała ona opisywać muzykę, ale później opowiadała tak naprawdę o peruwiańskich rozłamach i jedności. - Ta książka jest trochę zwodnicza. Wydaje się dość prosta i taką ma fabułę (…), ale kryją się tu różne smaczki, pomysły, konteksty i znaczenia - mówi Tomasz Pindel, który przetłumaczył powieść na język polski.

W książce pojawia się m.in. bardzo mocny wątek szczurów, na których punkcie bohater ma obsesję. - Szczury i obsesje, które dręczą bohatera wpisują się w pewną opowieść o prostym człowieku, który sięga wyżyn, potem z nich spada i szuka swojego miejsca. W tej powieści dałoby się znaleźć przynajmniej parę płaszczyzn - zauważą gość Jedynki.

To nie jest powieść o muzyce peruwiańskiej

- Trzeba jasno powiedzieć, że to nie jest powieść o muzyce peruwiańskiej. Ta muzyka oczywiście jest jej istotnym komponentem i buduje sporą część tej historii. Ona służy do czegoś innego niż po prostu pochwała na cześć kultury ludowej peruwiańskiej - zauważa Tomasz Pindel.

Tłumacz dodaje: - To jest powieść o tożsamości Peruwiańczyków, w tym przypadku zbudowanej zdaniem bohatera z muzyki ludowej. Chodzi o refleksję, z czego tak naprawdę składa się tożsamość narodowa. Mamy to pokazane na przykładzie Peru w bardzo dramatycznym momencie. Przełom lat 80. i 90. to był najtragiczniejszy czas w historii tego kraju.

- To okres makabrycznej wojny domowej, kiedy maoistyczna partyzantka Świetlisty Szlak wypowiada wojnę państwu, a państwo odpowiada terrorem, tzn. armia i siły mundurowe miażdżą opór, a przy okazji zamordowano mnóstwo ludności cywilnej. Suma ofiar terrorystów i sił państwowych to około 70 tysięcy osób, które zginęły w wyniku konfliktu przez te 20 lat - kontynuuje Tomasz Pindel.

Zobacz także: