Rafał Wojasiński: słuchanie "Matysiaków" miało dla mnie rolę terapeutyczną

Jak przygotować się do współtworzenia "Matysiaków"?

"Matysiakowie" to najdłuższa w historii polskiej radiofonii powieść radiowa w odcinkach. Na antenie Polskiego Radia ukazuje się od 1956 roku. Głównym tematem były wówczas kłopoty finansowe rodziny Matysiaków. Słuchacze szybko pokochali tę rodzinę. Przeżywali ich losy i życiowe perypetie. - Wchodzę do rodziny, muszę ich wszystkich poznać i uznać. Muszę się dostosować i trochę żyć w świecie, jaki widzę na zewnątrz - podkreśla Rafał Wojasiński.

Dodaje, że pierwszy odcinek jego autorstwa już został napisany i trafił do konsultacji. Wyemitowany na antenie zostanie prawdopodobnie na początku lutego. Pisanie zostało poprzedzone wnikliwym przygotowaniem. - Zacząłem od roku 1956 i słuchałem też na nowo wywiadów z Jerzym Janickim, współtwórcą słuchowiska. Chciałem wiedzieć, jak on to wymyślał. Jak jego wyobraźnia "zasysała" rzeczywistość - analizuje w rozmowie z Magdą Mikołajczuk. 

W przeszłości Rafałowi Wojasińskiemu zdarzało się słuchać "Matysiaków" prywatnie. I choć najczęściej przypadkowo, a nie regularnie to w pamięć zapadło po dziś dzień. - To były momenty porządkujące świat. Dobrze się tego słuchało przy herbacie. To było spójne i kompatybilne ze światem. Przyznam, że miało to dla mnie rolę terapeutyczną - przekonuje. 

Z kim współpracował Rafał Wojasiński?

Wojasiński jest autorem takich książek, jak: "Olanda", "Tefil", "Stara", "Jan Nowicki - droga do domu". Ma świetne ucho do języka, a nieustannie mówiący bohaterowie jego książek to najczęściej prości, niedoskonali ludzie, którzy bywają jednak filozofami. Proza Rafała Wojasińskiego była wielokrotnie realizowana w Teatrze Polskiego Radia w wykonaniu wybitnych aktorów, m.in. Emilii Krakowskiej, Danuty Stenki, Anny Seniuk, Mariana Opani, Mariusza Bonaszewskiego.

Gość Programu 1 Polskiego Radia pokusił się również o osobiste wspomnienie zmarłego niedawno aktora, Stanisława Brudnego. Obaj panowie współpracowali ze sobą przy słuchowiskach. - On nie tylko wprowadzał pewien świat sposobem mówienia. Metafizyczny był ten jego głos - przyznaje w rozmowie z Magdą Mikołajczuk. Zwraca uwagę, że radio to wyjątkowe medium pozwalające wydobyć z napisanego tekstu więcej treści aniżeli podczas zwykłego czytania.