"Vesper" - musical inspirowany życiem niezwykłej Polki. "James Bond to była Krystyna Skarbek w spodniach"

"Vesper" to poruszająca opowieść inspirowana życiem Polki, Krystyny Skarbek, jednej z najbardziej niezwykłych postaci II wojny światowej, bohaterki Wielkiej Brytanii i Francji, której historia przez wiele lat nie była znana szerokiemu światu.

Niezwykłe losy jednej z najwybitniejszych kobiet szpiegów, po raz pierwszy opowiedziane przez teatr, w formie musicalowej. Premiera już 7 marca w Operze i Filharmonii Podlaskiej - Europejskim Centrum Sztuki w Białymstoku.  

Czytaj także:

James Bond to była Krystyna Skarbek w spodniach

Autorem muzyki i współautorem libretta do "Vesper" jest Gary Guthman, który w audycji "Folder ulubione" przyznał, że pomysł na musical podrzuciła mu żona, harfistka i producentka Małgorzata Zalewska, która trafiła na biografię Krystyny Skarbek. - Gdy się z nią zapoznałem, pomyślałem od razu - to jest niesamowita historia, niesamowita kobieta - podkreślił Guthman. 

- Choć życie Skarbek owiane jest mgiełką tajemnicy, nic do końca nie jest pewne. Wiadomo, że Polka znała się, a może nawet miała romans, z Ianem Flemingiem, brytyjskim pisarzem, twórcą serii powieści szpiegowskich z Jamesem Bondem. Są takie teorie, że to ona była pierwowzorem agenta 007, ale wydawca nie zgodził się na to, by bohaterką była kobieta szpieg - wskazał Doman Nowakowski, współtwórca libretta, autor tłumaczenia.

- Skarbek to był James Bond w spódnicy, albo raczej James Bond to była Skarbek w spodniach - stwierdził gość radiowej Jedynki. Guthman zauważył, że ojciec Krystyny chciał, by nazywała się Vesper; być może się tak do niej zwracał - a takie imię nosi bohaterka pierwszej książki Fleminga, "Casino Royale".

Czytaj także:

Jedna z najbardziej niezwykłych postaci II wojny światowej

Krystyna Skarbek przyszła na świat 1 maja 1908 roku w Warszawie. Była dzieckiem ziemianina Jerzego Skarbka oraz Stefanii z domu Goldfeder, pochodzącej z łódzkiej zamożnej rodziny żydowskich bankierów. W młodości uprawiała jazdę konną oraz wspinaczkę górską. Uczestniczyła w konkursie Miss Polonia.

Wieść o wybuchu wojny zastała ją, wraz z ówczesnym mężem - podróżnikiem i pisarzem powieści dla młodzieży, Jerzym Giżyckim - w Kenii. Oboje postanowili wyjechać do Francji, skąd Skarbek sama (była już w separacji z mężem) pojechała do Anglii.

Zgłosiła się do brytyjskich służb wywiadowczych. Przyjęła pseudonim Christine Granville. Zbierała informacje wywiadowcze. Zajmowała się również organizowaniem ucieczek internowanych w węgierskich obozach Polaków w celu dalszej służby w polskich siłach zbrojnych na Zachodzie.

W lipcu 1944 roku została przerzucona, jako Pauline Armand, do południowej Francji, gdzie pomagała francuskim partyzantom. Wielokrotnie składała prośby o przerzut do kraju, które za każdym razem spotykały się z odmową. Została zdemobilizowana w kwietniu 1945 roku.

W ostatnich latach życia pracowała jako pokojówka w hotelu, telefonistka, sprzedawczyni w londyńskim domu towarowym, stewardesa na statkach pasażerskich. 15 czerwca 1952 roku w londyńskim hotelu "Shelbourne" została pchnięta nożem przez Dennisa Muldowneya, którego oświadczyny wcześniej odrzuciła.