40-lecie Panoramy Racławickiej. Ten monumentalny obraz obejrzało już 12 milionów osób

Panorama Racławicka, od kiedy została udostępniona zwiedzającym, przyciągnęła już 12 milionów osób. - Ilekroć mówimy Wrocław, to pojawia się automatyzm związany z Panoramą Racławicką. Bo rzeczywiście, czy te 12 milionów ludzi mogło pomylić się? Przez ostatnie dwa lata blisko pół miliona przekroczyło gościnny prób tego niezwykłego miejsca - komentuje Piotr Oszczanowski.

Panorama Racławicka nie wyszła z mody

Wrocławskie dzieło posiada potężne wymiary, mierzy sobie aż 114 na 15 metrów. - To był patent końca XIX wieku. Ale uwaga! Przewidywano, że jak budziła się moda na panoramy, tak szybko ona ustąpi, bo pojawiło się kino i jeszcze wielka iluzja. Tu jednak mamy do czynienia z fenomenem Panoramy Racławickiej. Okazuje się, ze szereg innych, które powstały w tym czasie, zostało przez artystów malarzy pociętych na kawałki i posprzedawanych. Ta ocalała i towarzyszy nam już od bardzo długiego czasu - opowiada Piotr Oszczanowski.

40 lat od udostępnienia zwiedzającym

Panorama Racławicka powstała w 1894 roku. - Dziewięciu wybitnych polskich malarzy epoki Młodej Polski przez dziewięć miesięcy stworzyło coś, co towarzyszy nam od przeszło 130 lat - mówi Piotr Oszczanowski.

- Dla nas, wrocławian, właśnie w tym roku wszystko to nabiera szczególnego charakteru. 14 czerwca 2025 roku będziemy obchodzić równo 40 lat od momentu, kiedy udostępniliśmy to dzieło społeczności miasta Wrocławia, Dolnoślązakom, Polakom, a dzisiaj też obywatelom świata, bo z roku na rok przybywa też turystów z zagranicy - dodaje dyrektor.

Ponadczasowe dzieło. Dlaczego?

Czy Piotrowi Oszczanowskiemu zdarza się jeszcze oglądać Panoramę Racławicką tylko dla… przyjemności? - Lubię ten moment, kiedy wchodzi się w ciemny korytarz, na zewnątrz jest szaruga, nagle wychodzi się na platformę i mówi: "wow, ale wypogodziło się!". Ten obraz polega na tym, że jest zbudowany z niezliczonej ilości detali, szczegółów, fragmentów. Każda moja wizyta wynosi pewien efekt dodatni w postaci tego, że odkryłem coś nowego. To jest przeżycie i rodzaj swoistej ekscytacji - komentuje.

- Wymyślili to pod koniec XIX wieku i to działa jeszcze dzisiaj! To rzeczywiście sprawia, że stajemy się jakby współuczestnikami tych wydarzeń. A nawet takimi świadkami, którzy stanęli z boku i to wszystko dzieje się na naszych oczach. To jest fenomenalne i ponadczasowe - dodaje.

Zobacz także: