Dyrektor Orkiestry Polskiego Radia: chcę, by talent naszych muzyków rozkwitał

Kajetan Prochyra jest związany z Polskim Radiem już od najmłodszych lat. Wszystko zaczęło się w dość nieoczywisty sposób. - Moi rodzice nie mieli wieży, ani kolekcji płyt, więc jak w radiu po raz pierwszy usłyszałem Trójkę, Piotra Kaczkowskiego i "Minimax", a dokładnie jego głos i ten sposób opowiadania o muzyce, to nie dość, że mnie to zafascynowało, ale po prostu wsiąknąłem w to - zdradza w rozmowie z Pawłem Sztompke.

- Mój tata był aktorem, w tym także Teatru Polskiego Radia. Kiedy zabierał mnie do pracy, czy do radia czy do dubbingu, to były dla mnie wspaniałe przygody i przeżycia. Sam też trochę występowałem w Teatrze Polskiego Radia, więc również czułem się super ważny - dodaje.

Muzycy z warszawskiego getta

Kajetan Prochyra jest nowym dyrektorem Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie, która jest jednym z najpiękniejszych elementów radiowej kultury. Została ona założona w 1945 roku z inicjatywy skrzypka i dyrygenta Stefana Rachonia. - Orkiestra Polskiego Radia ma 80 lat, ale jeszcze przed wojną byli muzyce, którzy grali w radiu i tworzyli tu orkiestrę - zauważa.

- W warszawskim getcie byli muzycy, którzy byli członkami Orkiestry Polskiego Radia, a jej początki to rok 1934. Jeśli ktoś ginął w getcie, czując się muzykiem Orkiestry Polskiego Radia, to ja nie mam śmiałości, żeby powiedzieć, że Orkiestra Polskiego Radia zaczęła się 3 lata po śmierci takich osób - zaznacza.

Jakie plany na najbliższe lata?

Kajetan Prochyra uważa, że Orkiestrę Polskiego Radia tworzą "wspaniali muzycy, będący w momencie swoich muzycznych życiorysów, w których już mają ze sobą spore doświadczenie". - Z drugiej strony nie są rutyniarzami w takim negatywnym sensie - twierdzi.

- Wszyscy mówią, że są w tej orkiestrze, ponieważ atmosfera w niej jest tak dobra. Chciałbym ich dalej uszczęśliwiać, żeby ich talent i muzyczne zainteresowania mogły rozkwitać. Mamy najwspanialsze dwie rzeczy: pięknie wyglądające i brzmiące Studio im. Witolda Lutosławskiego oraz ogromną publiczność, która pojawia się, kiedy suwak idzie w górę, a nasza muzyka rozbrzmiewa w całej Polsce. Chciałbym, abyśmy ten potencjał wykorzystali - dodaje.

Gość Jedynki kontynuuje: - Chciałbym dostarczać muzycznych odkryć dla słuchacza i muzycznych wyzwań dla naszych muzyków, a z drugiej strony chciałbym, żebyśmy z tej "złotej klatki" Studia im. Witolda Lutosławskiego wychodzili lub przychodziła do nas coraz to nowa publiczność (…). Marzy mi się trasa koncertowa po parkach Warszawy. Tak, jak Leonard Bernstein robił letnią trasę koncertową z Filharmonią Nowojorską po zatokach Nowego Jorku. Dlatego chciałbym, żebyśmy też byli blisko ludzi i to w miejscach nieoczywistych dla muzyki.

Zobacz także: