Stare polskie filmy w nowej jakości. Jak przywrócić kinematograficznym diamentom blask?
- Stare polskie filmy możemy oglądać dzięki benedyktyńskiej pracy archiwistów i rekonstruktorów.
- O tym, jak wygląda ich praca, opowiedział w radiowej Jedynce Michał Pieńkowski z Filmoteki Narodowej - Instytutu Audiowizualnego.
- - Jest satysfakcja z tego, że te filmy można pokazać publiczności i że publiczność ma radość z tego, że może je obejrzeć - podkreślił gość "Czterech pór roku".
Pomimo starannego przechowywania negatywów bardzo często stare polskie filmy znajdują się w złym stanie technicznym. Wieloletnia eksploatacja, destrukcyjny upływ czasu, czy bardziej podatna na rozkład struktura chemiczna filmów barwnych, stanowią jedne z najważniejszych przeszkód stojących na drodze wytwarzania tradycyjnymi metodami kolejnych kopii.
By cyfrowo zabezpieczać, archiwizować i upowszechniać narodowe dziedzictwo kinematograficzne w 2012 roku powołano Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej. Dzięki digitalizacji i rekonstrukcji cyfrowej materiałów filmowych w wysokich rozdzielczościach (2K/4K) m.in. ogranicza się korzystanie z analogowych materiałów archiwalnych.
Czytaj także:
Jak się przywraca kinematograficznym diamentom blask?
Gość audycji "Cztery pory roku" Michał Pieńkowski z Filmoteki Narodowej - Instytutu Audiowizualnego, wyjaśnił, że ten proces jest żmudny, czasochłonny i wieloetapowy.
- Dużo mówi się o digitalizacji, o filmach odrestaurowanych cyfrowo, a te prace cyfrowe to jest ostatni krok. W przypadku najstarszych filmów, można powiedzieć - zabytków, wszystko zaczyna się od taśm filmowych, które często są w bardzo złym stanie. Są popękane, kruche, delikatne, mocno zniszczone - wskazał.
Na początku należy wytypować, które taśmy trzeba poddać pracom konserwatorskim. Trzeba je doprowadzić do stanu, w którym będą się nadawały do dalszych etapów. By bezpiecznie przeszły przez wszystkie urządzenia. - To trwa najczęściej długie tygodnie, a nieraz długie miesiące - zwrócił uwagę gość radiowej Jedynki.
- Kiedy taśma jest już wyczyszczona i naprawiona, następuje digitalizacja, czyli przeniesienie do postaci cyfrowej każdej klatki filmowej na takiej taśmie. Każdą z tych klatek filmowych skanuje się w jak najwyższej rozdzielczości, przenosi się do świata cyfrowego. Taśmy filmowe wracają do magazynów. Dalsze prace odbywają się już w postaci cyfrowej - wytłumaczył.
Rozmówca Agnieszki Kunikowskiej zaznaczył, że przywracanie blasku filmowym diamentom to niezwykle satysfakcjonujące zajęcie. - Jest satysfakcja z tego, że te filmy można pokazać publiczności i że publiczność ma radość z tego, że może je obejrzeć - powiedział Pieńkowski.
Czytaj także:
Dzięki pracy specjalistów z Repozytorium Cyfrowego Filmoteki Narodowej można zobaczyć w całości przedwojenne filmy fabularne, fragmenty filmów powojennych, kolekcję filmów animowanych zrealizowanych w latach 70. i 80. XX wieku w krakowskim Studiu Filmów Animowanych, przedwojenne kroniki Polskiej Agencji Telegraficznej i Wytwórni Doświadczalnej z lat 1924-1939 oraz wydawane od 1945 roku materiały Polskiej Kroniki Filmowej.
POSŁUCHAJ
Stare polskie filmy w nowej jakości. Jak przywrócić kinematograficznym diamentom blask? (Cztery pory roku/Jedynka)
Czytaj także:
Tytuł audycji: Cztery pory roku
Prowadziła: Agnieszka Kunikowska
Gość: Michał Pieńkowski (Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny)
Data emisji: 3.01.2024
Godzina emisji: 9.00-12.00
kk
