Zmarł pisarz Paweł Huelle. "Wkurzam się, jak mówią o mnie: pisarz gdański"

Paweł Huelle urodził się 10 września 1957 roku w Gdańsku. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Gdańskim. Po studiach rozpoczął pracę jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej "Solidarności".

Jako krytyk literacki i poeta zadebiutował w "Twórczości" w 1983 roku. Publikował m.in. w "Tygodniku Kulturalnym", "Gwieździe Morza" i podziemnym "Podpunkcie". W latach 90. współpracował z Ośrodkiem Gdańskim Telewizji Polskiej.

Czytaj także:

Twórczość nierozerwalnie związana z Gdańskiem

Huelle wszedł do literatury powszechnego obiegu w 1987 roku powieścią "Weiser Dawidek". Pozycja należy do nurtu tzw. prozy małych ojczyzn (pisarz większość swej twórczości poświęcił rodzinnemu miastu, jego przeszłości). To opowieść o 12-letnim żydowskim chłopcu i o jego niewyjaśnionym zniknięciu. Autor otrzymał za nią wiele nagród, m.in. nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. 

Paszportem "Polityki" wyróżniono jego powieść "Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala" z 2001 roku, w której pisarz skorzystał z anegdot pochodzących z pamięci rodzinnej, przywołując w jednym z wątków historie automobilowe, których bohaterami byli jego dziadkowie. W utworze wszedł w dialog z prozą czeskiego pisarza Bohumila Hrabala. 

Z kolei w powieści "Castorp" z 2004 roku Huelle nawiązał dialog z twórczością Tomasza Manna, który w jednym zdaniu "Czarodziejskiej góry" napisał, że jego bohater, Hans Castorp, przez cztery semestry studiował budowę okrętów na Politechnice Gdańskiej. Ten właśnie epizod z życia Castorpa na swój sposób "opracował" w książce zmarły.

Za zwrot ku współczesnej tematyce należy uznać "Ostatnią wieczerzę" z 2007 roku, w której autor nakreślił portret elit intelektualno-artystycznych. Akcja powieści rozgrywa się w ciągu jednego dnia w Gdańsku. Grupa znajomych udaje się na sesję fotograficzną; zdjęcie ma być bazą do wykonania obrazu. 

Natomiast powieść "Śpiewaj ogrody" z 2014 roku można potraktować jako swego rodzaju podsumowanie dotychczasowych fascynacji pisarza. Tytuł książki stanowi cytat z "Sonetów do Orfeusza" Rainera Marii Rilkego, a sama powieść nawiązuje do muzycznych tradycji przedwojennego Gdańska.

W 2012 roku Huelle został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a dwa lata później - Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Czytaj także:

"Wkurzam się po prostu"

W magazynie "Moje książki" można było wysłuchać fragmentów ostatniego wywiadu, którego udzielił radiowej Jedynce Paweł Huelle. Było to w zeszłym roku, z okazji 65. urodzin pisarza.

"Ja się zawsze denerwuję, wkurzam po prostu, jak jakiś krytyk, czy ktoś, kto prowadzi ze mną spotkanie, mówi o mnie: pisarz gdański. Ja się pytam: czy jest język gdański. Nie ma języka gdańskiego. Proszę mnie nie obrażać. Mówić, że jestem pisarzem gdańskim. Ja jestem pisarzem polskim" - stwierdził Huelle w rozmowie z Magdą Mikołajczuk.