Polskie siatkarki. Brązowe medale na igrzyskach w Tokio i Meksyku

Na początku lat 50. i 60. XX wieku właściwie nie było dużej imprezy, z której polskie siatkarki nie przywiozłyby medalu. Na olimpijski krążek brązowy musiały jednak czekać do 1964 roku. Co ciekawe, przed wyjazdem do Tokio prawie nikt polskimi siatkarkami się nie interesował. Jak to możliwe?

- Ludzie nie liczyli, że coś możemy w ogóle zdobyć. "Pojechały, to pojechały". Poza tym miałam odczucie, że niewiele osób tym się interesowało i niewiele osób obchodziło, co my robimy. Byłyśmy po prostu trochę w szarym ogonku - wspomina Krystyna Jakubowska, podstawowa atakująca tamtej drużyny.

Władza ludowa uznała, że w ramach oszczędności, zamiast wyznaczonych 12 zawodniczek do Tokio poleci 10, bo "przecież na boisku i tak jest miejsce tylko dla 6".

Brązowe medale na igrzyskach

Polki od początku radziły sobie bardzo dobrze. Wygrały 4 mecze, a przegrały tylko z Japonią i ze Związkiem Radzieckim. Kilka miesięcy później trener Stanisław Poburka przeniósł się do Meksyku, bo tam namówiono go do pracy z zespołem gospodarzy kolejnych igrzysk.

W 1968 roku do Meksyku Polki leciały już pewne siebie, choć w nieco zmienionym składzie. Znów przegrały tylko 2 mecze - z Japonią i Związkiem Radzieckim. Ostatecznie wywalczyły brąz.

- Jestem szczęśliwy z tego, że powtórzyły moje panny brązowy medal z Tokio. To było naszym planem. Niestety nie udało nam się wyżej, byliśmy trochę słabsi w tych dwóch meczach - mówił trener Benedykt Krysik.

Medal na mistrzostwach Europy i długa przerwa

Po meksykańskim sukcesie Polki zdobyły jeszcze z rozpędu brąz mistrzostw Europy w 1971 roku. Po rozpadzie tej drużyny polskiej siatkówce przyszło całe dekady czekać na kolejne medale wielkich imprez. Dopiero w 2003 roku zespół trenera Andrzeja Niemczyka stanął na najwyższym stopniu podium mistrzostw Starego Kontynentu.

Okazja do powtórki już niebawem w Paryżu, bo polskie siatkarki awansowały na igrzyska olimpijskie.

Poprzednie odcinki: